Dus, wat kun je eraan doen? Ten eerste moeten leraren en ouders de jongeren beter informeren over en waarschuwen voor de schadelijke effecten. Ten tweede kunnen overheden overwegen een wettelijke grens te stellen aan de mate waaraan men blootgesteld mag worden aan hard geluid. Vergelijk het maar met de waarschuwingen tegen overmatig alcohol- en suikergebruik. Op dit moment zijn er richtlijnen voor industriële werknemers, maar geen effectieve wetgeving voor recreatieve blootstelling aan geluid (popconcerten, nachtclubs, discotheken, sportwedstrijden, etc). Zo zijn er bijvoorbeeld wel EU-standaarden die fabrikanten verplichten de gebruiker te waarschuwen voor overmatige blootstelling aan gevaarlijke geluidsniveaus (rond de 85dB), maar deze 'grenzen' zijn eenvoudig te overschrijden. Ze zijn niet verplicht en verder dan een waarschuwing van de fabrikant gaat het niet.
"Er zijn meer dan 43 miljoen tieners en jongvolwassenen in de wereld met een beperkend gehoorverlies."
Het bepalen van de grenzen is niet moeilijk. Fabrieken kennen deze grenzen al jaren. Over het algemeen hangt een acceptabele blootstelling af van het geluidsniveau en de duur van de blootstelling. Dit is geen raketwetenschap: een veilig geluidsniveau kan zonder al te veel moeite worden berekend en vervolgens worden weergegeven op muziekapparatuur of in bijvoorbeeld nachtclubs.
Er is een simpele vuistregel om gehoorschade te beperken. Voor een veilig geluidsniveau moet de muziekspelers gebruikt worden op ongeveer 60% van het maximale volume én niet langer dan 60 minuten per dag. Deze vuistregel is vooral handig in rumoerige omgevingen, zoals openbaar vervoer of cafés, waar je al gauw de neiging hebt het volume hoger te zetten om ongewenst rumoer te overstemmen.
Volgens de bovengenoemde EU-richtlijnen zijn fabrikanten verplicht om een rode markering aan te brengen bij geluid dat schadelijk kan zijn en een schriftelijke waarschuwing te plaatsen op de muziekspeler. Muziek is een vorm van plezier en - net als de waterdruk van een tuinslang toeneemt als het uiteinde ervan wordt platgedrukt of dubbelgevouwen - bij kleine oren (baby's, kinderen en tieners) kunnen dezelfde geluiden een grotere druk veroorzaken dan bij grotere. Dus onthoud dat de aangegeven veilige grens een gemiddelde is en zeker niet van toepassing voor iedereen. Kortom, blijf zo mogelijk onder de veilige volumegrens van de muziekspeler.
Je kunt er ook voor kiezen om een (eventueel geluiddempende) hoofdtelefoon te gebruiken om geluid van buitenaf te blokkeren. Er is een persoonijke geluidsmeter (gebaseerd op wetenschappelijke onderzoeksresultaten) beschikbaar, die gekoppeld kan worden aan je muziekspeler en zo de luidheid en duur van blootstelling kan meten. Het apparaatje berekent hoe lang je iedere dag veilig naar muziek kunt luisteren. Je bereikt bijvoorbeeld 100% van je dagelijkse 'geluidsdosis' door een aantal uren naar muziek te luisteren op een matig volume, terwijl bij het maximale volume deze limiet al binnen enkele minuten bereikt wordt.
Voor jongeren is het moeilijk weerstand te bieden tegen de lokroep van nachtclubs, bars en sportevenementen. Als het ook maar enigszins mogelijk is, moeten ze pauzes inlassen en oordopjes dragen om hun gehoor te beschermen. Ook het geluid van de muziekinstallatie in auto's helpt niet echt als je een lange reis voor de boeg hebt. Geluiden zijn intenser in kleine ruimtes (zoals een auto) en het geluid van de razende banden op het asfalt zorgen ervoor dat je het geluid nog wel eens wilt opschroeven tot het hoogste niveau. Een investering in stillere banden is zeker het overwegen waard, net als het toepassen van de 60%-regel.
Sommige studies hebben zelfs aangetoond dat snurkende partners een oorzaak kunnen zijn van gehoorproblemen. Sommige mensen snurken heel hard. Zeker als je ernaast ligt, kunnen (maat-) oordopjes een uitkomst bieden. Immers, je bent nooit te voorzichtig als het op het beschermen van je gehoor aankomt.