Toen ik begon met blogs schrijven voor Schoonenberg was mijn voornaamste doel om situaties van mij te beschrijven om zo anderen een duidelijker beeld te geven over hoe een jonger persoon slechthorendheid ervaart. Ik begrijp heel goed dat ik niet voor anderen kan spreken en er zullen genoeg jongeren zijn die het totaal anders dan mij aanpakken.

Ze hebben nu bij Schoonenberg nieuwe reclames. En ik vind de boodschap erachter ontzettend goed; Onbenullige dingen? Onmisbare dingen. Die wil je horen. Die wil je blijven horen. Wanneer je met vriendinnen in een kring zit om haar verjaardag te vieren of met een groep vrienden in de kroeg zit of wanneer een pasgeboren baby geluiden maakt of wanneer je in de kantine staat en je loopt naast een klasgenoot en zij zegt, goh wat een leuk liedje draaien ze op de radio. Dan wil je dat ook goed kunnen horen, dan wil je niet de enige zijn die het dan niet meekrijgt. Het gevoel dat jij de enige bent die het niet meekrijgt ervaar ik zelf vaak negatief. Ik merk dat ik mij daar soms ook buitengesloten door voel.

Ik heb hier verschillende situaties beschreven wat voor iemand die goed hoort veel simpeler kan zijn dan voor ons. Maar vooral geluiden wat voor iemand anders niet belangrijk is maar wat voor een slechthorende wel van belang is om mee te krijgen. Dat geeft het gevoel dat je mee kan praten en dat je erbij hoort. En dat vind ik zo mooi aan de reclames van Schoonenberg want naar mijn idee proberen zij dat uit te stralen. Ze willen de slechthorenden de mogelijkheid bieden om alles mee krijgen en goed te kunnen horen.

Reclame 1


Reclame 2