Gehoorverlies symptomen

Het is lastig om gehoorverlies bij jezelf te herkennen, omdat je hersenen zich automatisch aanpassen en het gehoorverlies compenseren. Je hoort harde geluiden dan niet meer zoals je ze vroeger hoorde. Bovenstaande symptomen klinken namelijk niet bij iedereen direct bekend. Na een tijdje ‘vergeten’ je hersenen hoe ze moeten horen, terwijl jij dat zelf niet doorhebt. Daarom is het vaak zo dat de mensen in je omgeving je erop moeten wijzen dat je minder goed hoort. Dit kan leiden tot irritaties en een onzeker gevoel. Hier lees je meer over de vier belangrijkste symptomen van gehoorverlies.

Oorsuizen

Gehoorbeschadiging ontstaat door te lange blootstelling aan harde geluiden. Wanneer je last hebt van een piep in het oor of oorsuizen, is dat een eerste symptoom. Een piep in het oor na een avondje stappen geeft aan dat je te veel lawaai hebt gehoord. Meestal trekt dat wel weg maar op den duur kan het een blijvende beschadiging geven – een constant hoorbaar oorsuizen, tinnitus genoemd  – die onomkeerbaar is.

Verschillende toonhoogtes 

Een normaal, gezond oor kan frequenties horen van 20 tot 20.000 Hertz (Hz).
Hoe hoger de toon, hoe hoger de frequentie. Bij gehoorschade kan iemand in elke frequentie een andere mate van gehoorverlies hebben en geluiden verschillend ervaren. Sommige geluiden zijn te hard of te zacht, terwijl je andere geluiden heel goed kunt horen. Het kan zijn dat je hoge tonen niet goed hoort en lage tonen wel, of andersom.

Het lokaliseren van geluid

Wanneer je oren worden blootgesteld aan te veel en langdurig lawaai, beschadigen de trilhaartjes in het slakkenhuis (het binnenoor). Deze haartjes zijn minuscuul en worden in beweging gebracht door geluidsgolven. De trilhaartjes geven vervolgens via de gehoorzenuw een signaal naar de hersenen, waar het als geluid wordt waargenomen. Bij overbelasting door te hard of langdurig geluid kunnen de trilhaartjes breken. Dit kan in beide oren in verschillende mate gebeuren, waardoor het ontvangen van geluid in stereo vervalt. Daardoor is het moeilijker om te bepalen waar geluid vandaan komt.

Het harder zetten van radio of televisie

Wanneer je steeds harder gaat praten en het volume van de radio of televisie steeds harder zet, kan dit een teken zijn van gehoorschade. De trilharen in je oor hebben meer prikkeling nodig om een signaal door te geven en het oor past zich aan op het harde geluidsniveau door ongevoeliger te worden. Een gezond oor past zich na een tijdje weer automatisch aan tot een hogere gevoeligheid, maar als het gehoor beschadigt is, herstelt het oor niet meer. Met als gevolg dat je steeds harder gaat praten en het geluid van radio en televisie steeds harder zet.

Zeker weten? Doe de gratis hoortest!

Eenzijdige doofheid wordt ook wel SSD (Single Sided Deafness) of UHL (Unilateral Hearing Impairment) genoemd. De functie van één oor is dan nagenoeg vervallen. Eenzijdige doofheid is meestal het gevolg van ziekte of een ongeval. Bij 0,1% van de kinderen is eenzijdige doofheid aangeboren. In het verleden bleef deze aangeboren eenzijdige doofheid vaak onopgemerkt. Tegenwoordig wordt vijf dagen na de geboorte een 'neonatale gehoorscreening' uitgevoerd. Deze hoortest voor pasgeborenen brengt eenzijdige doofheid aan het licht en kan door middel van een CT-scan (röntgenfoto) worden bevestigd.

Als iemand die met één oor hoort, een gesprek wil volgen, zal hij meteen willen weten waar de spreker is, om daar het goed horende oor naartoe te kunnen richten. Soms zal hij zich fysiek verplaatsen om dichterbij de spreker te zijn. Hij hoort dan de geluiden niet alleen luider, maar kan ook beter zien wat er gezegd wordt (liplezen en mimiek). Wanneer je met maar één oor hoort, kost het luisteren en opnemen van informatie erg veel energie, waardoor je sneller vermoeid raakt. Een CROS-hoortoestel is een uitkomst omdat het verlichting biedt, vooral bij het luisteren naar gesprekken in een rustige omgeving.