Gehoorverlies. 1 op de 10 mensen krijgt er mee te maken. De kans is dus groot dat je iemand kent met gehoorverlies, of het zelf misschien hebt. En ieder verhaal, iedere ervaring met gehoorverlies is uniek. In een serie van blogberichten laten we daarom verschillende mensen aan het woord, om te vertellen over hun persoonlijke ervaring. Ieder verhaal is anders, maar er is een duidelijke rode draad. Met een positieve instelling én een goede hoorloplossing hoeft gehoorverlies zeker geen beperking te zijn!
Lisa ziet haar opa en oma elke week. ‘Vaak gaan we naar het strand, even uitwaaien, koffie drinken. Oma vond de hoortoestellen een ontdekking toen ze ze eindelijk had. “Wat hoor ik veel geluiden die ik al lang niet gehoord heb!”, zei ze. De apparaatjes zijn heel klein, waardoor je ze nauwelijks ziet – dat hadden we haar ook van tevoren gezegd – en daar is ze blij om. Ze voelt zich zekerder en wil weer meer dingen gaan doen. Met familie zijn vindt ze heerlijk. Ze houdt het nu ook langer vol. Zeker als we met z’n allen uit eten gingen, met z’n 20-en, vond ze dat vaak erg vermoeiend en ging vroeg naar huis. Je wordt ook heel moe als je je enorm moet concentreren op wat er gezegd wordt en dan nog de helft niet verstaat. Nu blijft ze langer en ze geniet van de familiedrukte om haar heen. Ze is als herboren.’
Lisa gaat ervan uit dat ze zelf ook ooit aan een hoortoestel moet. Ze vindt dat helemaal niet erg. ‘Integendeel. Als iets helpt zou ik het met beide handen aangrijpen. Ik ben 24 dus ik herken het gevoel niet van het ouder worden en dat je alles doet om je maar niet ouder te voelen of ouder te lijken; daarom wilde mijn oma ieder hulpmiddel zo lang mogelijk buiten de deur houden. ‘Ik had gewild dat er een oplossing was geweest voor mijn gehoorproblemen toen ik op de basisschool en het begin van de middelbare school zat. Het is toch fijn als je zonder belemmeringen de dagelijkse dingen kunt doen die voor andere mensen heel gewoon zijn. En het is niet iets om je voor te schamen.’