Ik had al vrij snel last van een gaatje in mijn linker trommelvlies. Hierdoor kreeg ik snel oorontstekingen, wanneer ik bijvoorbeeld alleen al ging zwemmen en er kwam water in mijn oor dan wist ik al bijna wel zeker dat ik een ontsteking zou krijgen. Dit was erg vervelend maar ik was na een aantal jaren ook niet anders meer gewend. Totdat ik ongeveer 13 jaar oud was en mijn KNO arts zei dat ik kon worden geopereerd. Dit vond ik heel spannend maar ik zei ja omdat ik graag van mijn ontstekingen af wilde. De arts gaf aan dat het onder algehele narcose kon of onder plaatselijke verdoving. Ik koos uiteindelijk voor de algehele narcose en ik moest daarvoor ook twee nachtjes in het ziekenhuis slapen. Dit was de eerste keer dat ik in het ziekenhuis moest slapen en werd geopereerd.

Mijn neus- en keel amandelen zijn er wel uitgehaald maar daar weet ik niet meer van. Dus ik vond het allemaal heel erg spannend. Toen de operatie eenmaal gebeurd was en ik op controle moest in het ziekenhuis bleek het gaatje in mijn trommelvlies nog steeds niet dicht te zitten. Ik baalde ontzettend maar de arts gaf aan dat ik nu wel onder plaatselijke verdoving kon en dat het waarschijnlijk dan wel goed dicht zou gaan. Uiteindelijk heb ik dat gedaan maar dat bracht ook niet de resultaten die ik wilde. Ik besloot om nog één keer onder algehele narcose te gaan omdat ik zo graag wilde dat mijn trommelvlies dicht zou gaan.

Het was gelukkig niet zo heel spannend meer omdat ik het al een keer had meegemaakt en het ging allemaal ook snel voorbij. Tijdens mijn controle na mijn derde operatie kon de arts mij eindelijk vertellen dat mijn trommelvlies goed dicht zat. Ik was blij toen ik hoorde dat het eindelijk was gelukt. Omdat ik wist dat ik nu minder gevoelig zou zijn voor een oorontsteking en ook niet meer voorzichtig hoefde te zijn met water. Tot de dag van vandaag zit mijn trommelvlies nog steeds heel mooi dicht!

Elk jaar ga ik naar het ziekenhuis voor controle van mijn oren. Ik laat altijd een gehoortest doen en soms ga ik ook naar de KNO arts, maar dat ligt wel aan of ik problemen heb gehad met mijn gehoor of niet. De reden waarom ik elk jaar een gehoortest doe is, omdat ik het fijn vind om te weten dat mijn gehoor nog steeds hetzelfde is en ik mij daar geen zorgen over hoef te maken. Dit komt ook door mijn oorontstekingen die ik jaren geleden vaak heb gehad. Mijn gehoor is mijn zwakke punt. Tijdens stress of wanneer ik ziek ben krijg ik ook altijd oorpijn. Soms hoor ik piepjes en suizen en dat maakt mij ook angstig. Dan vraag ik mij altijd af of mijn gehoor minder is geworden. Een jaarlijkse gehoortest geeft mij dan altijd de geruststelling die ik op dat moment nodig heb.