Door de elastische band wordt het gehoorapparaat stevig op Evi’s schedel gedrukt. Via botgeleiding wordt het geluid via de baha naar het slakkenhuis getrild en op deze manier wordt gehoord gecreëerd alsof ze met twee 'oren' hoort. Een voordeel hiervan zou moeten zijn dat er meer rust is in het hoofd van het kind: niet langer hoeft al het geluid via één oor verwerkt te worden. Geluid kan met behulp van een baha gefilterd worden, zodat Evi nu wel hoort van welke kant een geluid komt. Dit is bijvoorbeeld een stuk veiliger in het verkeer, want een fietsbel of het geluid van een aankomende auto vanaf links wordt met baha wél gehoord. Ook in de klas is het voor Evi een stuk beter, omdat niet al het rumoer met één oor verwerkt hoeft te worden en dat werkt weer in het voordeel van hoe lang ze zich kan concentreren op wat er in de klas gezegd wordt door bijvoorbeeld de juf.

In deze fase constateerde men dat Evi’s niveau van praten niet alleen voortkwam uit het éénzijdig horen. Het ging verder dan alleen dat of het laat op gang komen van het praten of zelfs een taalachterstand. Het gevolg was dat we na gesprekken en observatie met en door de Auris bij de kinderopvang doorverwezen werden naar de Vroegbehandeling. In Evi's geval in de Taalfontein via Kentalis in Rotterdam-Zuid. Evi was 3 jaar oud.
 
Evi kwam terecht in een klasje van maximaal zes kinderen met twee pedagogen, een logopediste en een maatschappelijk werkster. Normaal gesproken zou ze in deze fase van haar nog korte leventje lekker een paar dagdelen per week op de kinderopvang rond dribbelen. Kinderen die vroegbehandeling krijgen, zijn vier dagen per week van 08.30 uur tot 14.00 uur bezig en ondergaan een intensieve behandeling. Tijdens deze behandeling wordt gewerkt aan communicatie, aan het vergroten van het zelfvertrouwen. Binnen een hele veilige setting voor het kind wordt er gewerkt aan het verbeteren van de taalvaardigheden. Gebruik wordt gemaakt van totale communicatie. Dat wil zeggen: gebarentaal, pictogrammen, individuele logopedie. Dit alles in een prikkelarme klas. Met heel veel aandacht en liefde worden deze kinderen geholpen een stap te maken in hun taalontwikkeling, maar ook in hun zelfredzaamheid en wordt er gewerkt aan sociaal-emotionele vaardigheden.
 
Hier leer je als ouder inzien hoe belangrijk communiceren is en vooral ook dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is c.q. hoeft te zijn. Het gaat niet alleen om horen en leren praten, maar ook om kunnen én willen, angsten en onzekerheden overwinnen, zelfvertrouwen vergaren. Het één heeft gevolgen voor al het andere of kan invloed hebben op. Je leert hoe belangrijk de rol van de ouder hierin ook is. De manier waarop je wellicht met een kind zonder problemen kan communiceren, moet soms anders aangevlogen worden bij een kind met een taalprobleem.

Ik heb gemerkt dat niet alleen het kind geholpen werd, maar ook ik als ouder had regelmatig een gesprek met de maatschappelijk werkster. Nooit in een verwijtende sfeer maar altijd open en meedenkend vanuit de kant van de Auris. Alhoewel ik nog steeds hartpijn heb voor mijn kind, was dat in het begin nog veel erger en had het op mij ook veel invloed. Stapje voor stapje leer je dat wanneer het jezelf lukt om zelf wat losser in de materie te staan, dat uiteindelijk beter werkt voor jouw kind, want uiteindelijk bestaat communicatie niet alleen uit een verbale kant maar meer nog uit non-verbale signalen en non-verbaal is Evi prima op orde in zowel uitzenden als ontvangen.

Vroegbehandeling kan een kind tot vier jaar krijgen. Aan het einde van het behandeljaar was Evi vier jaar oud en moest dus de vervolgstap maken naar de basisschool. In mijn volgende blog vertel ik u over hoe vasthoudend ik moest blijven om te zorgen dat Evi op de juiste plek terechtkwam en dat was het speciaal onderwijs.