Als ik iets lees of hoor en ik schrijf het meteen op, dan gaat het beter, maar als ik iets alleen maar hoor, dan is dat voor mij moeilijker om te onthouden. Nu weet ik waarom.

Ik was laatst bij een presentatie over het verbeteren van museumervaringen voor mensen met een verminderd gehoor. Het was een fantastische sessie, die bijdroeg om bekendheid te geven aan de verschillende mogelijkheden die dergelijke gebouwen hebben (zoals FM-systemen, ringleidingen en wifi voor smartphones) en die het goed zouden kunnen doen in het museumwezen. Er waren verschillende uitstekende sprekers, waaronder een audioloog.

Zij adviseerde de medewerkers van het museum bij rondleidingen langzamer te praten als er iemand met een gehoorverlies in hun groepje zit en dat zij meer vragen van de slechthorende(n) kunnen verwachten. "Mensen met een gehoorverlies kunnen gesproken informatie minder goed onthouden," zei ze. "Ze moeten zo hard werken om te kunnen verstaan wat er gezegd wordt, dat er minder hersencapaciteit over is om de woorden ook nog te kunnen herinneren." Oh echt?

Ik vond haar advies zo fascinerend, dat ik besloot onderzoek te doen om te kijken of haar opmerking was gebaseerd op een persoonlijke ervaring of dat iemand er wetenschappelijk onderzoek naar had gedaan. En het blijkt dat er wetenschappelijk bewijs is dat mensen met een gehoorverlies problemen hebben met hun korte termijngeheugen. Dat komt door de cognitieve belasting, wat wordt gedefinieerd als de totale hoeveelheid mentale inspanning dat wordt gebruikt in het werkgeheugen.

In een onderzoek uit 1995, dat gepubliceerd werd door de Acoustical Society of America, onderzochten onderzoekers in hoeverre jonge en oudere volwassenen in staat waren om in een lawaaiige omgeving naar een spreker te luisteren en te onthouden wat er is gezegd. Zij ontdekten dat wanneer de luistercondities lastiger werden (vanwege een gehoorverlies of stoorgeluiden of beide), het onthouden van woorden minder werd. Een quote uit dit onderzoek:

"De resultaten werden geïnterpreteerd als ondersteuning van een verwerkingsmodel waarin er herindeelbare verwerkingsbronnen (geheugen) worden gebruikt voor auditieve ondersteuning, zodra het luisteren moeilijk wordt als gevolg van ruis en lawaai of door leeftijdsgerelateerde achteruitgang van het gehoor. Door deze herindeling, is er geen geheugen meer beschikbaar voor de meer centrale cognitieve processen, zoals de opslagfunctie en de mogelijkheid de informatie weer op te roepen uit het geheugen, waardoor de verwerking van inkomende auditieve informatie wordt aangetast."

In andere woorden, wanneer het moeilijker is om iets te horen, kost het zoveel meer energie en geheugen om te horen wat er gezegd wordt, dat er geen capaciteit meer is om dat wat er gezegd is te onthouden. Welkom in de wereld van slechthorenden.

Nu we weten dat dit speelt, is er iets wat we kunnen doen om ons vermogen om spraak te onthouden in uitdagende luistersituaties te verbeteren? Lees hier mijn suggesties:

1. Neem heel veel rust: Als je van tevoren weet dat je iets gaat doen waarbij je veel en goed moet luisteren, zorg er dan voor dat je er uitgerust aan begint.

2. Probeer omgevingsgeluiden en afleidingen te beperken: Dit is niet altijd mogelijk, maar als het je lukt om je luisteromgeving voor jou makkelijker te maken, dan zul je onmiddellijk merken dat je veel beter in staat bent te kunnen onthouden wat er gezegd is.

3. Schrijf het op: Onderzoek wijst uit dat studenten meer onthouden als ze notities met de hand schrijven in plaats van met de laptop of tablet, omdat de fysieke beweging van het schrijven andere cognitieve processen stimuleert. Dus noteer de naam van een nieuw persoon of een belangrijk detail van een lezing om je te helpen dit later nog te kunnen herinneren.

Uiteindelijk helpt alles wat de warboel in je werkgeheugen vermindert, om je beter te kunnen herinneren wat je gehoord hebt en om effectiever direct informatie te verwerken.